De donkere draak is
dat niets precies is,
dat alles begint
met verval.

Het is de luis
in de pels
van het zijn,
niets te zien

als goed genoeg,
onvolmaakt,
als verouderd
voor het begint.

Het is het kwaad
in het huis
van bestaan,
niets te beleven

dan gebreken
alom te ervaren,
de vloer te zien slijten
voor het betreden –

domme draak
van afbraak,
imperfectie
van leven.