Dichtwerk, Leeslengte kort

We lopen nog

De dagen zijn kort en vadsig,
het huis ruikt naar uien en kool,
het bed is te warm en te veilig.

Een plank van twaalf al een jaar ongelezen.
Eén boek is geen waarheid,
vele zijn een leugen.

Mijn twijfelachtige denken
is echt niet in staat
die dubieuze balans te doorbreken.

Dus wat zou ik toevoegen,
wat zou ik inkt verspillen,
wat zou ik woorden verzinnen?

We lopen nog,
zij het allemaal wat krom.
We hopen nog,
zij het allemaal wat dom.

Bij de foto:

  • Hoopvol en niet zo dom: Tentoonstelling BORO x Mobiel: Ik zie jou, wat zie jij?, Antoine Peters en buurtbewoners van Amsterdam West en Nieuw-West – te zien in het Van Eesteren Museum, tot en met 10 december 2023

Ontdek meer van Stan Lenssen

Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.

Standaard

8 gedachtes over “We lopen nog

  1. “Eén boek is geen waarheid,
    vele zijn een leugen.”


    Waarom toch ‘de Waarheid’ in een boek zoeken.
    Tenzij in ‘Het Boek’.
    En dan nog laat ik ‘deze beker’ aan mij voorbijgaan.

    Ik kom pas terug van de boekhandel
    en las er een heerlijk stukje over de liefde.

    Geen definitie!

    Maar de paringsdans errond. Met bellettrie.
    Van Erwin Mortier.

    O, mijn god van de Schoonheid en de Troost.

    +++

    PS.
    Ik zocht naar een citaat van een Griekse filosoof, maar moet tevreden zijn
    met James Salter.

    De schoonheid van een leugen

    Literatuur heeft weinig met waarheid te maken, het gaat om hoe je die waarheid verpakt. In het prachtige Dwars door de dagen vertelt James Salter dat hij van Marokko naar Frankrijk vliegt. Hij maakt daarvan: ‘We vlogen over Gibraltar, dat als een kiezelsteentje in de diepte lag, en daarna over het bruine, harde Spanje.’
    Als hij landt op het vliegveld van Cazaux ligt dat er ‘meisjesachtig wit’ bij.
    Een vliegveld vergelijken met de huid van een meisje, hoe kom je erop? Het werkt perfect. Voor dit soort zinnen wil ik alle boeken doorploegen die schrijvers mij toewerpen. En al hun promopraatjes en die van de uitgeverijmeisjes erbij nemen. Niet de waarheid zal overleven, maar de schoonheid.

    Uit De Standaard der Letteren – John Vervoort
    vrijdag 22 mei 2015

    Geliked door 2 people

  2. Gevonden:

    ‘De poëzie’, zegt Gorgias, Griekse wijsgeer, en ook hij bedoelt ‘de literatuur’, ‘is bedrog, waarbij degene die bedriegt eerlijker is
    dan degene die niet bedriegt,
    en waarbij degene die zich laat bedriegen wijzer is dan degene die zich niet laat bedriegen.’

    Uit ‘De Standaard der Letteren’ – dd. 23 september 2011
    Over ‘lezen om te overleven’

    Geliked door 2 people

    • Slechts één tegenwerping: het primaat van het boek ligt niet per se bij literatuur.
      Verder: veel dank voor de prachtige bijdragen om ook de schoonheid van ‘liegen’ te tonen, maar mag ik dergelijk bedrog ook metaforen noemen?

      Geliked door 2 people

      • “maar mag ik dergelijk bedrog ook metaforen noemen?”

        Waarde heer Lenssen,

        dat zouden wij dan moeten afspreken…

        “Dus wat zou ik toevoegen,
        wat zou ik inkt verspillen,
        wat zou ik woorden verzinnen?”

        Dè cruciale vraag! Die ik mij al jaren stel.
        Meer dan eens heb ik vergiffenis gevraagd aan het wit.
        Om haar onschuld die ik wegnam.

        Mijn antwoord op uw vraag, dat geen ex cathedra standpunt is
        en dus verre van onfeilbaar,
        doch slechts enkel geldig voor mezelf is:

        ‘Omwille van het schrijfplezier.’

        Als ik dàt niet meer zou voelen, dàn hang ik mijn pen aan de wilgen.

        IK wil niemand overtuigen van wat dan ook.
        Zoek geen waarheid in mijn woorden.
        Je zou je weg verliezen.

        Maar als ik je nu en dan wat schoonheid kan aanbieden,
        dan zal het beschreven wit
        niet voor niets besmeurd geweest zijn.

        Zal ik even Pessoa citeren:

        “In deze indrukken, die geen samenhang hebben noch beogen te hebben, vertel ik onverschillig mijn biografie zonder feiten, mijn levensverhaal zonder leven. Het zijn mijn Bekentenissen en als ik daarin niets vertel, komt dat doordat ik niets te vertellen heb.”

        Uit: Het Boek der Rusteloosheid – Fragment 12 – Fernando Pessoa

        Geliked door 2 people

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *