Wie bepaalt hoe lang jij moet duren?
Wie bepaalt wat zinvol is?

Je gooit de jaren weg
en ook al doe je dat zelf,
je kunt er niets tegen doen.

Behalve wijsheid
is er niets meer
om voor te vrezen.
Het is goed.

Geïmpregneerd
met schimmel,
wasemt de huid
verwelkt rozenwater
en muskus.

geronnen op steen
roestig rond
gekleefd aan gevel
hard systeem

grijze zone
van neppe netheid
die niets verdraagt
waar niets zich waagt

maar het het daagt
bronstig leeft
vlammend vruchtbaar
vreedzaam groeiend

verbindend ontbindend persisterend
een wederkerig twee op steen
bloed en zongloed
samen een

waar storm en hagel
beton verweert
klopt het geruisloos
in het strijdveld

hart van oker

De donkere draak is
dat niets precies is,
dat alles begint
met verval.

Het is de luis
in de pels
van het zijn,
niets te zien

als goed genoeg,
onvolmaakt,
als verouderd
voor het begint.

Het is het kwaad
in het huis
van bestaan,
niets te beleven

dan gebreken
alom te ervaren,
de vloer te zien slijten
voor het betreden –

domme draak
van afbraak,
imperfectie
van leven.

Ik had
een verzoenend gesprek
met de premier,
een aardige man.

Hij vertelde me
waarom alles was
zoals het was
en niet anders kon.

Het suste
mijn geweten
tevreden en

gerustgesteld
kroop ik terug
in mijn ruime jas.

Drie parachutisten kwamen
naar beneden,
in formatie,

uit een vlucht zonder vliegtuig.
Ik hoorde
geen propellers.

Ze vielen in
gehurkte houding,
geklonken aan elkaar.

De tweede hield
de eerste vast

aan zijn opgetrokken
voeten.

De derde klemde zijn
handen stevig

om de rugbepakking
van de eerste.

Zo ging het in compacte
vaart omlaag,

voordat ze elkaar
lieten gaan.

P van de drie maakte
een perfecte
landing.

Een andere bleef steken
in een boom bovenin
de kruin.

De laatste zag zijn parachute
voor een deel niet
opengaan.

Wapperend sloeg hij
in paniek
te pletter,

in een ramp zonder ziekenauto.
Ik hoorde
geen sirenes.

De stunt sloot af
met een receptie.

Groots,
feestelijk en
buiten.

P zat tegenover mij,
drie meter
verder, op

een witte
tuinstoel,

smalend

om zijn geslaagde
val.

Ik schoot vol
met vragen.

Geheel naar P’s natuur kwam
op geen ervan

een serieus te nemen
antwoord.