Er was een afscheidsreceptie gaande. Het ging om een publieke ambtsdrager en het gebeuren werd bezocht door zo’n honderdvijftig collega’s en vakgenoten: een pensioenganger werd gelauwerd.
Het was leuk en gezellig, met bier en bitterballen, daar viel niets op af te dingen. En toch bekroop hem een gevoel van ambivalentie.
Het viel hem op hoe wel gekleed ze waren, hoe weldoorvoed, hoe welvarend, hoe hoogopgeleid; hoe goed ze het hadden en hoe ingenomen ze daarmee waren.
Niet dat ze zich verwaand toonden of arrogant. Ze acteerden eerder bescheiden en verlegen. Niet te flauw om de champagnefles van de toog te pakken en het eigen glas bij te schenken om zo de barman te ontlasten, en tegelijkertijd een net en nederig excuus te maken, welbewust status en welstand verloochenend.
Hij zag ze aan, zijn nu oud-collega’s. Ze woonden als hij in mooie huizen, in de fijnste wijken, ver van de problemen die ze geacht werden te monitoren en op te lossen. Ver van de stadse rafelranden en de gemeenschappen die daar woonden. Het was waar ze zelf niet kwamen of zich tussen zouden mengen, hoe hevig dat ook wenselijk was.
De epifanie trof hem op de laatste dag: er is geen reden ons te benijden want recepties zoals deze zijn de hoogtepunten – hier werd mij steeds de heilzame tinctuur geschonken tegen een onvervullend ambtelijk leven.
Ontdek meer van Stan Lenssen
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Het viel hem op hoe wel gekleed ze waren, hoe weldoorvoed, hoe welvarend, hoe hoogopgeleid; hoe goed ze het hadden en hoe ingenomen ze daarmee waren.
+++
‘Nette mensen, dus…’
maar de foto, sta me toe,
lijkt mij eerder een ‘contradictio in terminis’…
.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat de foto aangaat: de eer is aan de rafelrand. Dit is er een.
LikeLike
Persoonlijke ervaring?
LikeGeliked door 1 persoon
Het is een observatie, laat ik het zo zeggen, en een verwijzing naar bestuur en politiek. De ramp van gisteren in een notendop.
LikeGeliked door 1 persoon
Vanuit Vlaanderen… altijd Nederland gevolgd.
Van Joop den Uyl over Wiegel, Lubbers en van Agt,
de kroonprinsen Elco Brinkman en Ed Nijpels,
en Pim Fortuyn
de begenadigde Hans van Mierlo… en de tafeldans van Kaag…
enz. enz.
Het zat eraan te komen.
En als ik ‘Nette mensen’ schreef, dan verwees ik naar het boek
van Robert Vuijsje.
Ik spreek mij niet/nooit uit over politiek.
Maar ik zoek wel naar ‘het waarom’?
Je kan niet naast ‘een getal’ kijken.
In Vlaanderen zal hetzelfde gebeuren volgend jaar.
Als je met een dedain
populus in gepeupel vertaalt…
Dan krijg je Trumpiaanse toestanden.
“Trash”
noemde Hillary zijn kiezers.
LikeGeliked door 1 persoon
Het is die arrogantie van H die de prullenbak verdient, waar T dan hopelijk ook zijn bestemming vindt.
LikeGeliked door 1 persoon
En hoe vertaalt zich dat naar Nederland?
LikeLike
Goede vraag, lastig antwoord. Nederland is niet te vergelijken met de VS. Wij kiezen hier geen president noch een premier. En wij kennen een meerpartijenstelsel waaruit een regering gevormd moet worden. Dat kan effecten dempen. Desalniettemin blijft gelden dat de ‘Nette mensen’ de rafelranden moeten durven opzoeken vanuit een oprechte interesse. Niemand in een rechtsstaat kan zich arrogantie permitteren.
LikeGeliked door 2 people
Niemand? Daar denken de Humobisten anders over die ooit in Mamma in Rotterdam – later in de Kunsthal – de actie KUNST IS ARROGANT EN DAT WILLEN WE GRAAG ZO HOUDEN voerden. Zie ook https://sandrasmets.nl/interdisciplinair/humobisten.htm of onderaan: https://zichtbarezaken.wordpress.com/2012/09/01/zomaar-een-zaterdag-13/
LikeGeliked door 1 persoon
Ah ja, de kunsten, da’s een ander verhaal…
LikeGeliked door 1 persoon
👍
Met vriendelijke groet,Hans & Anja van der Maat
<
div dir=”ltr”>
<
blockquote type=”cite”>
LikeGeliked door 1 persoon
Het laatste komt te cryptisch binnen. Wat staat er?
LikeGeliked door 1 persoon